Δυστυχώς είναι πρακτικά αδύνατο ν’ αποδειχθεί ποιος Μελετητής, Αρχιτέκτονας, Μηχανικός, είναι στο σύνολο της μελέτης του, σωστός, από άποψη ποιότητας, σχεδιασμού – κατασκευής, επιλογής των καταλληλότερων υλικών, αλλά και χαμηλότερου κόστους.
Ο μόνος τρόπος για να συγκριθούν δύο Μελετητές, είναι να σχεδιαστούν δύο πανομοιότυπα κτίρια, από δύο διαφορετικούς Μελετητές, και να κατασκευαστούν από τον ίδιο Εργολάβο, σε πανομοιότυπα οικόπεδα.
Εφόσον, όμως, κάτι τέτοιο είναι πρακτικά αδύνατο, θα πρέπει να επιλέγουμε το Σύμβουλο – Μελετητή, με κριτήριο την πείρα και τη φήμη του.
Εμείς, λοιπόν, ως ομάδα επαγγελματιών που έχουν ως στόχο την αναβάθμιση και τον επαγγελματισμό στον τομέα των κατασκευών, συχνά τονίζουμε μέσα από τα άρθρα μας, ότι πρωταρχικό ρόλο στην επιτυχία ενός έργου, έχει η επιλογή του καταλληλότερου Συμβούλου.
Το παράδειγμα που απεικονίζουμε αποτελεί ένα τραγικό, συχνό όμως λάθος στις κατασκευές.
Στην προκειμένη περίπτωση, ο ιδιοκτήτης του έργου έχει πληρώσει για την υγρομόνωση του τοίχου αντιστήριξης, που σύμφωνα με το σχεδιάγραμμά μας, είναι εντελώς αποτυχημένη.
Με κόκκινο χρώμα διαφαίνεται ο τρόπος που εισχωρεί η υγρασία κάτω από το πέδιλο του τοίχου, αφού, μεταξύ του πέδιλου και του γκρο – μπετόν δεν υπάρχει καμία απολύτως υγρομόνωση, γεγονός που απαξιώνει τη χρήση της υπόλοιπης υγρομόνωσης.
Αντίθετα, σφραγίζοντας τις πλευρές και τα πέδιλα του τοίχου, που βρίσκονται σε επαφή με το έδαφος και αφήνοντας τον πυθμένα του θεμελίου ελεύθερο, η υγρασία ουσιαστικά οδηγείται με τριχοειδή δράση (Capillary Action) προς τα πάνω, και στη συνέχεια προς την έξω πλευρά, της μη μονωμένης επιφάνειας τοίχου, δημιουργώντας το συχνό για τα κυπριακά δεδομένα, φαινόμενο, του ξεφλουδίσματος της μπογιάς του τοίχου.
Σ’ αυτή την περίπτωση, η υγρομόνωση που έγινε είναι εντελώς αχρείαστη, ενώ με τον τρόπο που τοποθετήθηκε επιδεινώνει το πρόβλημα της υγρασίας.
Παρεμπιπτόντως, το σχέδιο τοίχου που απεικονίζουμε έχει ληφθεί ως έχει από σχέδια συγκεκριμένου Μελετητή, που προορίζονται για τοίχο περίφραξης πολυτελέστατης κατοικίας, η υγρομόνωση του οποίου κοστολογήθηκε 4.000 ευρώ, και όπως έχουμε ήδη αναφέρει, ο ιδιοκτήτης κυριολεκτικά έχει πετάξει αυτά τα λεφτά στα σκουπίδια.
Όπως λοιπόν λέει κι ο τίτλος της καθιερωμένης μας στήλης…
“Είμαστε για γέλια”!
