Ο νέος παραλιακός πεζόδρομος στην περιοχή Παραλιμνίου (Πρωταρά) είναι ένα αξιόλογο έργο αρχιτεκτονικής, το οποίο ανέδειξε ένα σχεδόν άγνωστο παραλιακό μέτωπο.
Ο πεζόδρομος αυτός που ξεκινά από το ξενοδοχείο “Περνέρα” μέχρι και το έργο “Ναυσικά”, έχει στο στάδιο αυτό συμπληρωθεί κατά 90%, ενώ αναμένεται ότι θα αποπερατωθεί πλήρως μέχρι και το τέλος του έτους.
Ασφαλώς με την ολοκλήρωση του έργου, το οποίο αναμένεται να ενωθεί με τον παραλιακό πεζόδρομο της Αγίας Νάπας (παράδειγμα προς αποφυγή), θα προσθέσει στην τουριστική ελκυστικότητα της περιοχής, και κατ’ επέκταση στην αύξηση της επισκεψιμότητάς της.
Ωστόσο, ο πεζόδρομος αυτός του Πρωταρά, ανέδειξε ταυτόχρονα και το “μεγαλείο” της παρανομίας και της ανεκτικότητας των Αρχών, τόσο των τοπικών, όσο και των Επαρχιακών. Στο μέρος του παραλιακού αυτού πεζόδρομου, διαπιστώνουμε 4 εμπορευματοκιβώτια (containers) το ένα δίπλα από το άλλο. Το ένα είναι ένα απλό εμπορευματοκιβώτιο, στο δεύτερο έχει γίνει επέκταση για καλυμμένη βεράντα, στο τρίτο έχει γίνει ξύλινη επένδυση από κορμούς (τύπου cow-boy), ενώ το τέταρτο έχει επεκταθεί με πλακόστρωτη αυλή, κατασκευή ψησταριάς και επένδυση εξωτερικά με πέτρα. Κι όλα αυτά με πρόσβαση από το παραλιακό μέτωπο μέσω χαλίτικων, ενώ τόσο η πρόσβαση, όσο και τα εμπορευματοκιβώτια, βρίσκονται εντός της ζώνης προστασίας της παραλίας.
Συνεχίζοντας προς βορρά (μετά από τα εμπορευματοκιβώτια), έχουν ανεγερθεί δύο παραλιακά κέντρα που σερβίρουν πρόγευμα (μπυραρίες) χωρίς ρεύμα ασφαλώς (λόγω μη ύπαρξης άδειας) και χωρίς πρόσβαση σε δρόμο, ενώ και οι δύο μονάδες έχουν αξιόλογη πελατεία. Αξίζει να σημειωθεί ότι και τα δύο κέντρα ξεκίνησαν από εμπορευματοκιβώτια, και εξελίχθηκαν ως κέντρα με ωραίο γρασίδι, αποχωρητήρια (που μολύνουν το υπέδαφος, θάλασσα), χώρους στάθμευσης και άλλα πολλά.
Συνεχίζοντας την περιδιάβασή μας προς το νότο -περιοχή ξενοδοχείων στον Πρωταρά- παρατηρούμε εκτεταμένες καλυμμένες βεράντες, διάφορα κέντρα εντός της ζώνης προστασίας της παραλίας, κιόσκια ξενοδοχείων 100% εντός της ζώνης, υπό κατασκευή σκάλα σύνδεσης κέντρου προς παραλία και πολλά άλλα. Οι πλείστες αυτές κατασκευές οι οποίες ανελίχθηκαν λόγω του πεζόδρομου, είναι φθηνοκατασκευές, εξοπλισμένες με άσπρες πλαστικές καρέκλες και με τις ανάλογες ταμπέλες χρέωσης κατά μήκος του πεζόδρομου.
Θα μας ρωτήσετε λοιπόν… ε, και τι έγινε; Αυτοί οι παράνομοι είναι οι πρώτοι ή μήπως είναι οι τελευταίοι; Μας ενοχλεί, διότι για εμπορικές χρήσεις γίνεται καταπάτηση δημόσιας γης για ίδιο συμφέρον. Από την άλλη, ορισμένοι ιδιοκτήτες κατοικιών επί του παραλιακού μετώπου, έχουν επιχωματώσει τη βραχώδη και απροσπέλαστη παραλία για σκοπούς αισθητικής και πιο εύκολης πρόσβασης στη θάλασσα, και με ελεύθερη χρήση του κοινού, και έχουν κυνηγηθεί από τον Έπαρχο (κι αυτό διότι και οι επιχωματώσεις είναι παράνομες), χωρίς ωστόσο κανένα ταυτόχρονο δικαστικό μέτρο εις βάρος των «εμπορικών» παρανομιών. Πελάτης του Γραφείου μας, η κατοικία του οποίου βρίσκεται 60 μέτρα από την παραλία, με το κτήμα μεταξύ της παραλίας και της κατοικίας του να είναι δικό του (όχι χαλίτικο), και επειδή η πέργολά του επενέβη 1.20 μέτρα εντός της ζώνης προστασίας (60 μέτρα μακριά από την παραλία), του ζητήθηκε από το Δήμο Παραλιμνίου να την κατεδαφίσει. Μπράβο του Δήμου ασφαλώς που επέβαλε το νόμο, αλλά η ανοχή του στις προηγούμενες παρανομίες, πώς θα πρέπει εκληφθεί;