Τα κτίρια, εκφράσεις του ανθρώπινου πνεύματος, αποτελούν φυσικές και τεχνητές δυνάμεις της θέλησης του ανθρώπου για πολιτισμό και ανάπτυξη. Η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας, σε συνδυασμό με την μετάβαση του κόσμου της φαντασίας στον κόσμο της πραγματικότητας, έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία παράξενων κτιρίων. Σκοπός της αρχιτεκτονικής είναι η δημιουργία έργων για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών. Πέρα όμως από αυτό, η αρχιτεκτονική είναι τέχνη, που εκφράζει την κάθε εποχή και γι’ αυτό προσαρμόζεται στις νέες ανάγκες του σύγχρονου κόσμου. Ανάγκες, όπως η απόκτηση φήμης, γίνεται εφικτή μέσα από τις πιο ιδιόμορφες κατασκευές που μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους.
Το περιοδικό «Sell & Build» παρουσιάζει κάποια από τα πιο πρωτότυπα κτίρια του πλανήτη μας:
Jubilee Church
Η Εκκλησία της «Parisch» κατασκευάστηκε από τον «Dio Padre Misericordioso», ως τμήμα του ‘Vicarage project’ «50 Εκκλησίες για τη Ρώμη το 2000». Η εκκλησία είχε σχεδιαστεί ως ένα σύμβολο του Μεγάλου Ιωβηλαίου του 2000. Η Επιτροπή πήρε την ιδέα από ένα πλοίο, που οργώνει τις θάλασσες της τρίτης χιλιετίας. H Εκκλησία του Ιωβηλαίου, έχει σχεδιαστεί ως ένα νέο κέντρο για μια απομονωμένη περιοχή, την «Tor Tre Teste», που βρίσκεται εκτός της κεντρικής Ρώμης. Οι τρεις ξεχωριστοί θόλοι συμβολίζουν την Αγία Τριάδα και η αντανακλώσα πισίνα αναπαριστά το νερό στην τελετή του Βαπτίσματος.
Τοποθετημένη στην ανατολική προαστιακή περιοχή της Ρώμης, η Εκκλησία του 2000, «Dives in Misericordia», σχεδιασμένη από τον αρχιτέκτονα «Richard Meier», αποτελεί την πραγμάτωση της φαντασίας του Αμερικανού αρχιτέκτονα στην ιταλική πρωτεύουσα.
Η σημασία αυτού του έργου έγκειται στο γεγονός ότι θα δώσει αξία και κύρος στα πιο μακρινά προάστια της Ρώμης. Το «Βατικανό» της Ρώμης, δεσμεύτηκε με αυτό το έργο, για να παρουσιάσει και να δώσει έμφαση στον βασικό ρόλο που η αρχιτεκτονική διαδραματίζει στους ιερούς και θρησκευτικούς χώρους. Επιπλέον, θέλει να δείξει ότι η σύνδεση με τη σύγχρονη αρχιτεκτονική είναι το κλειδί για να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής στις προαστιακές περιοχές. Το έργο του «Richard Meier» κέρδισε τον διεθνή διαγωνισμό, το 1996.
Η εκκλησία του 2000 παρουσιάζεται ως μια σύνθεση αποτελούμενη από βασικά στοιχεία, που φαίνονται ξεκάθαρα στην αγνότητα του κύβου και της σφαίρας και στα ενδιάμεσα διαστήματα και ενώσεις. Προσεγγίζοντας την εκκλησία από την πλευρά του δρόμου, πρώτα αντικρίζει κανείς τους τρεις πελώριους θόλους. Δίνουν το αίσθημα της ελαφρότητας – η οποία προσδιορίζεται από το μικρό πάχος των θόλων και την βαθμιαία τους αύξηση σε πλάτος και ύψος, που παραπέμπει σε κίνηση κυμάτων- και ταυτοχρόνως του επιβλητικού, εξαιτίας της απουσίας ανοιγμάτων πάνω στις μεγάλες άσπρες επιφάνειες σκυροδέματος. Οι θόλοι, αποτελούμενοι από προκατασκευασμένα τμήματα σκυροδέματος, σε σχήμα διπλής καμπύλης, χρησιμεύουν ως συσσωρευτές θερμότητας. Η υποστηρικτική κολώνα είναι εντυπωσιακή, καθώς σχετίζεται με το πάχος και την προέκταση των ‘πανιών’.
Η Ιταλική Εταιρεία «Italcementi», ανέπτυξε και εφάρμοσε σε όλες τις μπετo- κατασκευές έναν νέο τύπο λευκού αυτό-καθοριζόμενου σκυροδέματος, με το όνομα «Bianco TX Millenium».
Στο εσωτερικό, είναι πρόδηλη η εκούσια διάχυση φυσικού φωτισμού, η οποία εξέρχεται δια μέσου των κενών τμημάτων μεταξύ των στερεών στοιχείων και φωτίζει ολόκληρο τον χώρο. Κύρια πηγή φωτισμού είναι η γυάλινη οροφή μεταξύ των θόλων. Την αυγή και το σούρουπο, το φως του ηλίου διαπερνά την είσοδο της προσόψεως και την πρόσοψη της Αγίας Τράπεζας, δίνοντας εντυπωσιακούς χρωματισμούς.
Πέραν του άσπρου τοίχου, μοναδικοί χρωματισμοί σχηματίζονται από τα κάθετα κρεμασμένα ξύλινα πλαίσια τοίχου και αντικατοπτρίζονται στους εσωτερικούς θόλους, καθώς η έννοια της ιερής επίπλωσης τονίζεται από τα λαξευμένα κομμάτια τραβερτίνης. Όλα τα ιερά έπιπλα και γενικά, ολόκληρος ο θρησκευτικός χώρος προσδίδουν ένα δέος στη σύνθεση εξαιτίας της συνοχής και διαλογής των σχημάτων, που συμβάλλουν στην κομψότητα της Αρχιτεκτονικής του κτιρίου.
Η εξωτερική πλατεία («sagrato») συμπληρώνει την όλη ιδέα. Τα κιτρινωπά και γυαλισμένα κεραμίδια ‘συνδιαλέγονται’ με τις άσπρες ανυψώσεις. Ένα πάρκο στο βάθος και το δάπεδο από πέτρα, δίνει την αίσθηση πισίνας, μέσα στην οποία βρίσκεται μια ‘πλωτή εκκλησία με πανιά’.
«Μουσείο Ripley»
Αν συναντούσατε για πρώτη φορά το συγκεκριμένο κτίριο ή έστω τη φωτογραφία του, πιθανότατα θα πιστεύατε ότι το χτύπησε κάποιος πολύ μεγάλος σεισμός! Δεν συνέβη όμως κάτι τέτοιο. Το συγκεκριμένο «ερείπιο» βρίσκεται στο «Branson» του Μιζουρίου και στεγάζει ένα από τα μουσεία του διάσημου «Ripley», δημιουργού της σειράς “Believe it or not!” (κάτι σαν τα «Απίστευτα κι όμως Αληθινά»). Πράγματι, χτίστηκε με τέτοιο τρόπο, ώστε να αναπαριστά κάποιο από τα συντρίμμια του μεγάλου σεισμού του 1812, μεγέθους 8 ρίχτερ, που έγινε στο Μιζούρι.
Αν έχετε παιδιά, ή αν έχετε καρδιά μικρού παιδιού, η περιέργειά σας για το μοναδικό ‘Ripley’s Believe it Or Not Museum’ στην πόλη του Ατλαντικού, θα σας ξαφνιάσει. Το κτίριο του μουσείου στεγάζεται στην παγκόσμιας φήμης πόλη του Ατλαντικού «Boardwalk» και από την πρόσοψη φαίνεται λες και το κτίριο μοιράστηκε στα δυο από μια γιγάντια καταστροφική μπάλα στο σχήμα της γης. Ανάμεσα στους θησαυρούς του μουσείου, θα βρείτε μια τούφα μαλλιών του «George Washington», μια μινιατούρα του κάστρου, λαξευμένη σε ξύλο και ένα σκαλιστό μοντέλο της Αγίας Μαρίας, το οποίο δημιουργήθηκε με πάνω από 27 000 σπιρτόξυλα. Θα σαστίσετε μπροστά σε όλους τους θησαυρούς του μουσείου ‘Ripley Believe It Or Not’ και είναι ένα αξιοθέατο που κάποιος πρέπει οπωσδήποτε να δει, όταν επισκεφτεί την πόλη του Ατλαντικού «Boardwalk».
Ο δημιουργός του ‘Ripley Believe It Or Not Museum’είναι κατά παράδοξο τρόπο, ο «Robert Riplay». O «Riplay», ήταν καλλιτέχνης, συγγραφέας και εκφωνητής. Γεννήθηκε στη «Santa Roza», της Καλιφόρνιας το 1893. Ο «Ripley» ήταν ένας εργατικός νέος, ο οποίος πούλησε το πρώτο του έργο τέχνης στο περιοδικό «Life», σε ηλικία μόλις 14 χρόνων. Αργότερα, καθώς εργαζόταν ως αθλητικός σκιτσογράφος για το «New York Globe», άρχισε την πρώτη του συλλογή από ασυνήθιστα αντικείμενα. Την ίδια γραμμή ακολουθούν και τα αντικείμενα, που φιλοξενούνται στα μουσεία σε ολόκληρη την πόλη. Δεν πέρασε αρκετός καιρός και τα ταξίδια και η συλλογή σπάνιων και περίεργων θησαυρών, του είχε γίνει εμμονή. Κατά την διάρκεια της καριέρας του, ο «Ripley» επισκέφτηκε 198 χώρες και έκανε τον γύρο του κόσμου 18 φορές.
Το 1933, παρουσίασε την πρώτη του συλλογή περίεργων αντικειμένων από όλο τον κόσμο, την οποία ονόμασε ‘Odditorium’, σε πλήθος περίπου 2 εκατομμυρίων στην Παγκόσμια Αγορά του Σικάγο. Από τότε, η ιστορία του «Robert Ripley» έγινε γνωστή με την παρουσίαση των μουσείων ‘Ripley Believe It Or Not’ σε όλη την χώρα , συμπεριλαμβανομένης της «Atlantic City».
Για να επισκεφτεί κανείς το μουσείο ‘Ripley Believe It Or Not’ πρέπει να έχει αρκετό χρόνο. Το μουσείο φιλοξενεί πάνω από 400 εκθέματα σε 13 διαφορετικές εκθέσεις, που είναι χωρισμένες κατά θέμα.
Longaberger
Το κτίριο του «Longaberger» είναι ένα πραγματικά εντυπωσιακό και σχετικά πρόσφατο παράδειγμα της ‘Μιμητικής Αρχιτεκτονικής’. Ήταν γέννημα της σκέψης του ιδρυτή της «Dave Longaberger», η βιβλιογραφία του οποίου ήταν πρόσφατο ‘hotseller’ στην αγορά. Μια από τις αγαπημένες του εκφράσεις ήταν: ‘Αν μπορούν να στείλουν τον άνθρωπο στο φεγγάρι, μπορούν σίγουρα να κτίσουν ένα κτίριο που το σχήμα του να μοιάζει με καλάθι!’
Ο «Dave Longaberger», ιδρυτής της «Longaberger Company», ονειρεύτηκε ένα γιγαντιαίο καλάθι, για να στεγάσει τα γραφεία της εταιρείας του. Θεώρησε ότι η ιδέα του ήταν μια από τις πιο πρωτότυπες, καθώς θα προκαλούσε την προσοχή του κόσμου και έτσι θα εξαπλωνόταν η φήμη της εταιρείας. Ωστόσο, όταν διαδόθηκε η ιδέα να κτιστεί ένα κτίριο, που να έχει το σχήμα καλαθιού, ο περισσότερος κόσμος πίστεψε ότι επρόκειτο για ένα ακόμη αστείο του «Dave», καθώς ήταν σε όλους γνωστός για τα αστεία του. Όχι μόνο οι τραπεζίτες, αρχιτέκτονες και κατασκευαστικές εταιρείες δεν πήραν στα σοβαρά τον «Dave», αλλά ούτε και οι περισσότεροι από τους υπαλλήλους που δούλευαν στην εταιρεία του. O «Dave» όμως, επέμεινε. Ένα αξιοθαύμαστο χαρακτηριστικό του «Dave» ήταν η μεγάλη του αυτοπεποίθηση. Όταν είχε ένα όνειρο και πίστευε σε αυτό, πάντα έβρισκε τον τρόπο να το εκπληρώσει! Το όνειρο του «Dave» πραγματοποιήθηκε στις 17 του Δεκέμβρη, του 1997, όταν το Υπουργείο Εσωτερικών, του έδωσε το πρόσταγμα για να σχεδιάσει το κτίριο, στο οποίο θα στεγαζόταν.
Το 1999, το Υπουργείο Εσωτερικών του «Longaberger» έλαβε το βραβείο ‘Build Ohio Award’, για την σύνθετη κατασκευή του (από ασβεστοκονίαμα). Το κτίριο είναι φτιαγμένο από ειδικό επίχρισμα , που πλαισιώνει την σιδερένια του κατασκευή και έτσι δίνει την εντύπωση ενός πραγματικού «Longaberger» καλαθιού! Το Υπουργείο Εσωτερικών εξακολουθεί, ακόμη και σήμερα, να προσελκύει το ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης από ολόκληρο τον κόσμο.
Καθώς το εξωτερικό του Υπουργείου Εσωτερικών είναι θαυμάσιο από μόνο του, το εσωτερικό του κτιρίου σου κόβει την ανάσα! Ένα εσωτερικό αίθριο ανυψώνεται μέχρι τη γυάλινη οροφή, μέσω της οποίας μπορείς να δεις τις χειρολαβές του καλαθιού που συναντώνται στην οροφή. Μια μεγάλη σκάλα, ένα πιάνο, επενδύσεις σε ατόφιο ξύλο κερασιάς και μαρμάρινα πατώματα είναι απλά ένα μέρος της όμορφης διακόσμησης του επταώροφου κτιρίου.
To «Longaberger» είναι μια φανταστική πόλη, που σε ωθεί να βιώσεις την κληρονομιά της, μέσα από ένα ‘showroom’ κτιρίων σχεδιασμένων με πρωτοποριακή αρχιτεκτονική και μοναδικές διακοσμητικές ιδέες.
