Σε συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στις αρχές του περασμένου μήνα στην Ουάσιγκτον, ο Γάλλος Πρόεδρος, Νικολά Σαρκοζί διαβεβαίωσε τον Αμερικανό ομόλογό του, Μπαράκ Ομπάμα, ότι το δολάριο παραμένει το «Νο1 νόμισμα» παγκοσμίως.
Από το διάλογό τους οι δύο ηγέτες αποφάσισαν να συνεργαστούν για την ανεύρεση νέων διεξόδων που θα οδηγήσουν στην ανάκαμψη της διεθνούς οικονομίας.
Ο κ. Σαρκοζί, καταφθάνοντας την παραμονή της συνάντησης τους στην Αμερικανική πρωτεύουσα, στην ατζέντα του υπήρχε και το ευαίσθητο ζήτημα της «άμβλυνσης» της καθιερωμένης θεσμοθέτησης του δολαρίου ως το κορυφαίο παγκοσμίως αποθεματικό νόμισμα.
Η θέση του αυτή, όμως, δεν κράτησε για πολύ, αφού αναγκάστηκε να την αναθεωρήσει, για να αποφύγει τις προβλεπόμενες εντάσεις και διαφωνίες με τους οικοδεσπότες του μπροστά στο φάσμα της εντεινόμενης διεθνώς πρόκλησης της επικράτησης του δολαρίου, που υποστηρίζεται από αναδυόμενους οικονομικούς γίγαντες, όπως είναι η Κίνα.
Μετά τις από κοινού ανακοινώσεις και δηλώσεις των δύο ηγετών, αξιωματούχος των ΗΠΑ δήλωσε ότι ο κ. Σαρκοζί ενημέρωσε τον Αμερικανό Πρόεδρο για τις σκέψεις και προτάσεις του σχετικά με την αναμόρφωση του παγκόσμιου νομισματικού συστήματος, ενώ αντίθετα δεν άσκησε καθόλου πίεση για κινήσεις που αποσκοπούν στην μείωση της ισχύος του δολαρίου.
Ο Γάλλος Πρόεδρος, πλάι στον Μπαράκ Ομπάμα, δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι υπήρξε «πάντα μεγάλος και σταθερός φίλος των ΗΠΑ» και πως γνωρίζει «το σημαντικό τους ρόλο παγκοσμίως, καθώς και τη σημασία του δολαρίου ως το Νο1 νόμισμα».
Αξίζει, όμως, να ρίξουμε μια ματιά στα crash test των δύο ισχυρών νομισμάτων το έτος που πέρασε, αλλά και τι προβλέπεται από την αναμέτρησή τους για το υπόλοιπο του 2011 που μόλις ξεκίνησε.
ΠΡΙΝ ΤΟ 2011
Η Ευρωπαϊκή κρίση και η καλπάζουσα οικονομική ανάπτυξη της Κίνας αποτέλεσαν τους παράγοντες για την διαμάχη μεταξύ δολαρίου – ευρώ που παραμένει στο στόχαστρο μέχρι σήμερα και διατηρεί άλυτο το ζήτημα επικράτησης του ενός έναντι του άλλου.
Η ενδεικτική ισοτιμία ευρώ – δολαρίου που είχε ανακοινωθεί από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στα τέλη Δεκεμβρίου του 2010, αλλάζει σκηνικό και βλέπουμε να διαμορφώνεται στα 1,3136 δολάρια.
Το δολάριο δεχόταν πιέσεις καθώς στα χρηματιστήρια της Ασίας επικρατούσε μία ανασταλτική αντιμετώπιση, αφού τα επιτόκια στην Κίνα αυξάνονταν όλο και πιο πολύ.
Χαρακτηριστικά το ευρώ διαπραγματευόταν στα 1,3150 δολάρια από το επίπεδο των 1,3122 δολαρίων που είχε κλείσει την προηγούμενη μέρα, στις 27/12/2010, στην αγορά της Νέας Υόρκης.
Το ίδιο χρονικό διάστημα έγινε και η πρόβλεψη ότι πολύ σύντομα θα επηρεαστούν αρνητικά οι εξαγωγές των τρίτων χωρών και ιδιαίτερα χωρών της Ασίας προς την Κίνα, η οποία παρουσιάζει αύξηση των επιτοκίων της.
Η αύξηση των βασικών επιτοκίων από την Κεντρική Τράπεζα της Κίνας προκάλεσε νέα κύματα αβεβαιότητας στη διεθνή επενδυτική κοινότητα, καθώς είχε προβλεφθεί ότι η συγκεκριμένη πολιτική θα συνεχιστεί και το 2011, όπως είχε αναφέρει χαρακτηριστικά η ανάλυση της Morgan Stanley.
Υπήρχε μία συνεχής ανησυχία, προβληματισμός αλλά και απαισιοδοξία θα έλεγε κανείς, για την αλματώδη κλιμάκωση της πασίγνωστης κρίσης – χρέους στην Ευρώπη που κρατούσε σε περιορισμό τα όποια οφέλη θα μπορούσε να αποκομίσει το ευρώ έναντι του δολαρίου.
Στην Ηλεκτρονική Δευτερογενή Αγορά Τίτλων (ΗΔΑΤ) – εγχώρια αγορά ομολόγων, η συναλλακτική δραστηριότητα είχε διαμορφωθεί στο ίδιο διάστημα στα 2εκ. ευρώ, τα οποία στο σύνολό τους αφορούσαν εντολές πώλησης. Ο μοναδικός τίτλος στον οποίο καταγράφηκαν δύο συναλλαγές (2 εκ. ευρώ) ήταν ο 5ετής λήξεως 20/08/11. Το περιθώριο διευρύνθηκε στο 9,27% (από 9,15% που έκλεισε στις 24 Δεκεμβρίου, οπόταν όμως δεν πραγματοποιήθηκε καμία συναλλαγή), με την απόδοση του δεκαετούς ομολόγου να διαμορφώνεται στο 12,29% έναντι 3,02% του αντίστοιχου γερμανικού τίτλου.
Στη διατραπεζική αγορά τα επιτόκια στις περισσότερες περιπτώσεις δεν σημείωσαν αξιόλογη μεταβολή.
Ενδεικτικά, το επιτόκιο στη διάρκεια του ενός έτους κυμαινόταν στο 1,53%, στη διάρκεια των 9 μηνών στο 1,40%, στο εξάμηνο στο 1,25%, στο τρίμηνο στο 1,02% και ο μήνας στο 0,81% από 0,83% στις 27/12/2010.
2011
Η αναμενόμενη εξασθένιση του ευρώ έναντι του δολαρίου συνεχίζεται και με την έναρξη του νέου έτους.
Σημαντικό είναι ότι το 2011 χαρακτηρίζεται από οικονομική ανάκαμψη παγκοσμίως, γεγονός που οφείλεται στις αναδυόμενες οικονομίες, όμως η κλιμάκωση αυτή θα πραγματοποιηθεί με μειωμένο ρυθμό που ενδέχεται να φτάσει το 4%, σε σχέση με το 4.8% το 2010, ενώ η ανάκαμψη στις ΗΠΑ και την ηπειρωτική Ευρώπη μπορεί να αποδειχτεί απογοητευτική. Από την άλλη πλευρά, η ισχυρή εγχώρια ζήτηση στην Κίνα θα πρέπει να διασφαλίσει την επιτυχή έκβαση στην προσπάθεια ήπιας προσγείωσης της κινεζικής οικονομίας.
Επομένως, με βάση τα δεδομένα αυτά, οι επενδυτές, είναι απαραίτητο να στρέψουν τις προτιμήσεις τους στα εμπορεύματα και στις μετοχές, δηλαδή στην μερισματική απόδοση και όχι στην προσδοκώμενη αύξηση των τιμών. Επίσης προσεκτικοί πρέπει να είναι και στη χρηματοδότηση του χρέους των αναδυόμενων οικονομιών.
Οι αναδυόμενες οικονομίες αναδεικνύονται στον πιο βασικό αποταμιευτή κεφαλαίου παγκοσμίως, με την αποταμίευση για το διάστημα 2009 – 2014, να εκτιμάται στο 33% του διαθέσιμου εισοδήματος, ενώ τα αντίστοιχα μεγέθη στις ανεπτυγμένες οικονομίες συνεχίζουν την καθοδική τους πορεία.
Αυτά ακριβώς τα αποταμιευμένα κεφάλαια δίνουν σημαντική αναπτυξιακή ώθηση στις αναδυόμενες αγορές, την ίδια στιγμή που οι καταναλωτές στις ΗΠΑ πασχίζουν να μειώσουν τα δάνεια τους και οι Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα τεράστια δημοσιονομικά τους ελλείμματα.
Euro – Worse case scenario!
Πριν λίγες μέρες, ο Κύπριος νομπελίστας καθηγητής οικονομικών, Χριστόφορος Πισσαρίδης, σε συνέδριο που έγινε στην Κινεζική πρωτεύουσα, είχε δηλώσει ότι στην περίπτωση που καταρρεύσει δημοσιονομικά η Ισπανία, αυτό θα μπορούσε να σημάνει το τέλος του ευρώ
Σύμφωνα με το πρακτορείο Μπλούμπεργκ, ο κ. Πισσαρίδης είχε πει χαρακτηριστικά: «Αν η Ισπανία καταρρεύσει με τον τρόπο που συνέβη στην Ελλάδα, δεν νομίζω ότι η ΕΕ έχει τους πόρους για να τη σώσει».
Από την πλευρά της η Γερμανίδα Καγκελάριος, Άγγελα Μέρκελ, διαβεβαίωσε ότι η χώρα της θα πράξει ό,τι είναι απαραίτητο για να διασφαλίσει τη σταθερότητα του ευρώ, χωρίς όμως να μιλήσει σαφώς για το εάν το Βερολίνο είναι έτοιμο να δεχθεί την αύξηση των κονδυλίων του υπάρχοντος ευρωπαϊκού ταμείου διάσωσης.
Εξάλλου, ο επίτροπος των Οικονομικών της ΕΕ, Όλι Ρεν, έχει ήδη αναφέρει ότι στο ταμείο διάσωσης των 440 δις ευρώ, πρέπει να δοθούν μεγαλύτεροι πόροι και εξουσίες.
Ωστόσο, η κ. Μέρκελ, διαχωρίζοντας της θέση της, είπε ότι η δήλωσή της δεν αποτελεί σχολιασμό των προτάσεων του επιτρόπου Ρεν, προσθέτοντας πως το ταμείο έχει κληθεί μέχρι τώρα να συνδράμει οικονομικά την Ιρλανδία, κι έτσι αυτό διαθέτει αρκετά κεφάλαια.
«Την ίδια στιγμή προσθέτουμε – όπως έχουμε κάνει από τότε που ξέσπασε η ελληνική κρίση – ότι στηρίζουμε το ευρώ και θα πράξουμε ό,τι είναι απαραίτητο για τη σταθερότητά του, όλα τα υπόλοιπα θα συζητηθούν βήμα-βήμα», είπε χαρακτηριστικά.
