Στο προηγούμενο μας τεύχος στην αντίστοιχη στήλη, είχαμε αναφερθεί σε λάθη των μελετητών, και είχαμε περιγράψει ένα συγκεκριμένο παράδειγμα μη αποτελεσματικής υγρο-μόνωσης σε τοίχο αντιστήριξης πολυτελούς κατοικίας. Εκείνο που δεν περιμέναμε ήταν η domino effect πυροδότηση του θέματος, αφού τα μηνύματα αναγνωστών μας στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και στο Φαξ του S&B, διαδεχόταν το ένα το άλλο.
Στο παρόν τεύχος δημοσιεύουμε αποσπάσματα από μηνύματα που έχουμε λάβει και θα συνεχίσουμε και στο επόμενό μας τεύχος.
Αναγνώστης: Σε πολυώροφο κτίριο στη Λεμεσό, ο αρχιτέκτονας χρησιμοποίησε γυάλινο διαφανές δάπεδο σε κλιμακοστάσιο. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τη φοβία και ζαλάδα που προκαλεί αυτό δάπεδο όταν είσαι στον 6o όροφο και βλέπεις κάτω σε 20-25 μέτρα βάθος.
S&B: Αυτό έγινε επίτηδες από τον Αρχιτέκτονα ώστε να προβληθεί μια αισθητική διαφορετικότητας, λανθασμένη κατά τη γνώμη μας, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ψυχολογική επίδραση στους χρήστες. Τα γυάλινα δάπεδα προκαλούν άγχος και ναυτία, δεν μπορεί κάποιος να περπατήσει άνετα επάνω τους. Σίγουρα η αισθητική Vs χρήση δεν μελετήθηκε επαρκώς.
Αναγνώστρια: Το σπίτι μας κτίστηκε σε μεγάλο οικόπεδο και σε απόσταση οκτώ μέτρων από το δρόμο. Όταν σχεδόν τελείωσε η οικοδομή, ο εργολάβος ανακάλυψε ότι ενώ είχε εφαρμόσει σωστά τα σχεδία του Αρχιτέκτονα, τα νερά της βροχής δεν μπορούσαν να φύγουν από το οικόπεδο, αφού το επίπεδο του δρόμου ήταν 20εκ. ψηλότερο από το τελειωμένο επίπεδο της κατοικίας.
S&B: Φαντάζομαι ότι η τελική λύση ήταν να επωμιστεί ο ιδιοκτήτης πρόσθετα έξοδα για κατασκευή λάκκων όμβριων υδάτων και αντλιοστάσια. Είναι κανόνας απαράβατος, ότι πριν το σχεδιασμό οποιουδήποτε έργου, πρέπει να πραγματοποιείται η λήψη υψομέτρων από τον Αρχιτέκτονα ή τοπογράφο, και η μελέτη να γίνεται ανάλογα με την επί τόπου κατάσταση. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει υφιστάμενος ασφαλτωμένος δρόμος, πρέπει να ζητούνται από την τοπική αρχή τα προτεινόμενα υψόμετρα και οι μηκοτομές του προτεινόμενου δρόμου. Ο Αρχιτέκτονας σε αυτή την περίπτωση έχει μεγάλη ευθύνη, αλλά και ο εργολάβος, διότι εάν έκανε σωστά τη δουλεία του, ίσως το πρόβλημα να είχε εντοπιστεί και επιλυθεί έγκαιρα.
Αν και τα πιο πάνω λάθη Αρχιτεκτόνων δεν συνάδουν με το τίτλο της στήλης μας, δηλαδή δεν είναι για γέλια, εντούτοις αναγνώστης μας, μάς έχει στείλει την πιο κάτω φωτογραφία. Ο Αρχιτέκτονας του συγκεκριμένου έργου, του είχε εξηγήσει τότε (πριν 25 χρόνια), ότι τα μπαλκόνια αποτελούν διακοσμητικό στοιχειό και μελλοντική πρόνοια, αν και οπότε αποφασίσει να ανοίξει θύρες πρόσβασης στα μπαλκόνια.
Με όλο το σεβασμό συνάδελφε Αρχιτέκτονα, αλλά… είσαι για γέλια.
