Οι εργολάβοι παίζουν κομπολόι
Έπαιζαν και οι αρχαίοι κομπολόι, φίλοι αναγνώσται,
είχαν κι αυτοί τις ώρες τις ελεύθερές τους ώστε,
και περνούσαν τον καιρόν τους οι σοφοί εκείνοι άνδρες,
παίζοντας στα δάχτυλα τους, του κομπολογιού τις χάνδρες
όπως γίνεται όμως και τώρα τελευταία, εις αιώνα εικοστόν
και οι εργολάβοι αγάλλονται με τον ήχον το γνωστόν,
και σε ξαπλωτές καρέκλες και μες στα καφενεία
σπάζουν με το κομπολόι, της ζωής τους την ανία.
Ασφαλώς και το κτίσμα θα επήγαινε ρολόι
αν κρατούσαν και τα μέλη της Βουλής μας… κομπολόι!
Χρυσο – στομίες
Ψάχνω φίλοι μου και φέτος στης χρονιάς τις χρυσο-στομίες
για να δω εάν οι οικοδόμοι, θα ’χουν φέτος κέρδος ή ζημίες,
επειδή οι κρατικοί οι άρχοντές μας οι σοφοί και τιμημένοι
άλλα λεν την μιαν ημέρα, κι άλλα λεν την επομένη.
Πότε ρόδινα τα βλέπουν και κορδώνονται αυταρέσκως
και αγάλλεται ο κόσμος και φυσά… αέρας φρέσκος
πότε έχουν δυσπραγίες, κατά τύχη, πάντα βρε κακή μας
κι αναγκάζονται να ψάχνουν… μες στην τσέπη τη δική μας.
Και χωρίς εσείς να φταίτε, και χωρίς εγώ να φταίω,
επιδέξια μας παίρνουν και… το σεντ το τελευταίο!
Tο άτιμο το χρήμα
Έφθασε μια εποχή υλιστική -τι κρίμα-
που δυστυχώς μάς έφθειρε το άτιμο το χρήμα
χάθηκε το φιλότιμο και δεν υπάρχει πια,
στον κόσμο τον ανάστατο, τιμή και ανθρωπιά.
Το λεν από τον άμβωνα συχνά κι οι θεολόγοι,
γίναμε φιλοχρήματοι και συμφεροντολόγοι.
Οι άνθρωποι του σήμερα πατούν επί πτωμάτων,
κι η ηθική κατάντησε σκ… τά των αποπάτων.
