Από τη στιγμή που θα αποφασίσουμε να βάλουμε έστω και μια μικρή γλαστρούλα στο περβάζι μας, είμαστε υπεύθυνοι για τη φροντίδα και την «επιβίωσή της», η οποία με τις θερμοκρασίες που διανύει το νησί κάθε καλοκαίρι, δυστυχώς είναι αμφίβολη.
Έτσι, γι’ αυτούς που δεν έμειναν μόνο στο μικρό βασιλικό του παραθύρου, επιβάλλεται να εξασφαλίσουν στα φυτά τους (κήπου ή βεράντας) το νερό που χρειάζονται, τις ώρες που το χρειάζονται -κάποιες από τις οποίες είναι ώρες εργασίας και συνεπώς απουσίας τους από το σπίτι. Ας αφήσουμε λοιπόν τον πατροπαράδοτο τρόπο που λέγεται ποτιστήρι, κι ας επικεντρωθούμε στην ανάγκη άμεσης εγκατάστασης αυτόματους μηχανισμού ποτίσματος, ανάλογου -πάντα- και με τις ανάγκες που έχουν οι «πράσινοι» φίλοι μας.
Το αυτόματο πότισμα του κήπου ή της γλάστρας στο μπαλκόνι, είναι μία δοκιμασμένη, αποδοτική και αξιόπιστη λύση, που μας δίνει τη δυνατότητα -μεταξύ άλλων- να κάνουμε και οικονομία στο πολύτιμο αυτό αγαθό, αφού με τη σωστή ρύθμιση της εγκατάστασης, ποτίζουμε όσο νερό έχουν ανάγκη τα φυτά μας, αποφεύγοντας έτσι τη κατασπατάλησή του.
Στο σχεδιασμό του αυτόματου ποτίσματος λαμβάνουμε υπόψη τις ανάγκες των φυτών σε νερό και σε συχνότητα ποτίσματος. Συνεπώς, αν οι ανάγκες αυτές καλύπτονται από την υπάρχουσα παροχή νερού και η συχνότητα ποτίσματος είναι ίδια για όλα τα φυτά, τότε το δίκτυο των σωληνώσεων αποτελείται από μία γραμμή και έναν προγραμματιστή αυτόματου ποτίσματος Αυτή είναι και η συνηθισμένη μορφή αυτόματου ποτίσματος ενός μπαλκονιού με μερικές γλάστρες, ή ενός μικρού κήπου.
Παράλληλα, η υπάρχουσα παροχή νερού μπορεί να προσφέρει ταυτόχρονο πότισμα σε όλα τα σημεία ποτίσματος.
Όταν -όμως- το αυτόματο πότισμα πρέπει να καλύψει διαφορετικές ανάγκες ποτίσματος σε ποσότητα νερού ή σε συχνότητα ποτίσματος, τότε σχηματίζουμε δύο ή περισσότερες ομάδες ποτίσματος και τις καλύπτουμε με ανεξάρτητες γραμμές νερού και αντίστοιχους προγραμματιστές αυτόματου ποτίσματος. Σ’ αυτή την περίπτωση μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κεντρικό προγραμματιστή αυτόματου ποτίσματος με πολλά κανάλια, που ελέγχουν και τον ανάλογο αριθμό ηλεκτροβαλβίδων.
Κάθε γραμμή ποτίσματος ελέγχεται από μια ηλεκτροβαλβίδα και χρονοδιακόπτη οποίος ελέγχει την έναρξη και διάρκεια του ποτίσματος
Ας σημειωθεί ότι σύγχρονοι προγραμματιστές μπορεί να ενεργοποιούνται με αισθητήρες υγρασίας οι ποιοι τοποθετούνται στο έδαφος. Έτσι όταν η υγρασία πέσει στα προκαθορισμένα όρια ο αισθητήρας ενεργοποιεί το σύστημα για έναρξη ποτίσματος. Το πότισμα σταματά μόλις η υγρασία φτάσει το προκαθορισμένο ανώτατο όριο υγρασίας. Αυτό το σύστημα προφυλάγει τα φυτά από το υπερβολικό πότισμα και εξοικονομεί νερό.
Η είσοδος και η έξοδος των προγραμματιστών ή ηλεκτροβαλβίδων αυτόματου ποτίσματος, προκειμένου να καλύψουν κάθε παροχή νερού, έχουν σπείρωμα διαφόρων διαμέτρων. Οι σωλήνες του δικτύου του αυτόματου ποτίσματος, ως επί των πλείστων είναι πλαστικοί, με συνηθέστερη τη διάμετρο των 16 χιλιοστών.
Ωστόσο θέλει προσοχή σε όλα τα σημεία της εγκατάστασης του μηχανισμού αυτού, η παροχή νερού που επιλέγουμε, διότι εάν αυτή η παροχή υπερβεί κάποια όρια, μπορεί να τρυπήσει, ή και να αποσυνδέσει μια σωλήνα, με αποτέλεσμα τη διακοπή του αυτόματου ποτίσματος και τη διαρροή του νερού. Κάτι τέτοιο στο μπαλκόνι μας, δεν γλιτώνει ούτε εμάς, αλλά ούτε και τον από κάτω όροφο από μια πιθανή πλημμύρα.
Προγραμματίστε σωστά το χρόνο σας! Κάντε έγκαιρα την εγκατάσταση του αυτόματου ποτίσματος, και υπολογίστε ότι την πρώτη εβδομάδα λειτουργίας του ίσως να χρειαστούν ρυθμίσεις, προκειμένου να επιτευχθεί η παροχή της κατάλληλης ποσότητας νερού σε κάθε φυτό.
