Σε πολλές χώρες του κόσμου, η εισαγωγή και η εφαρμογή των περιβαλλοντικών τεχνολογιών έχει μειώσει δραστικά τις εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα και εξοικονόμησε φυσικούς πόρους και ενέργεια σε ποσοστό 3%. Όμως, οι ανεπτυγμένες χώρες είχαν τεράστιο επίπεδο εκπομπών και ρύπων και συνεπώς, η προαναφερόμενη μείωση σε εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα και η εξοικονόμηση φυσικών πόρων και ενέργειας θεωρούνται αναλογικά, ελάχιστες. Λόγω του γεγονότος ότι ο σημερινός διεθνής ανταγωνισμός είναι πολύ πιο έντονος, οι ανεπτυγμένες χώρες θα αναγκαστούν να αυξήσουν ακόμη περισσότερο την παραγωγικότητά τους και τις παραγόμενες ποσότητες των προϊόντων τους. Εκτιμάται ότι αυτό θα επιφέρει αύξηση των εκπομπών και των απορριμμάτων.
Ο απώτερος στόχος της παγκόσμιας οικονομίας είναι η αύξηση της παραγωγικότητας και των παραγόμενων ποσοτήτων, έτσι ώστε να μειωθεί το κόστος ανά παραγόμενη μονάδα προϊόντος. Με αυτό τον τρόπο προγραμματίζουν να καταστούν οι οικονομίες ανταγωνιστικότερες στην παγκόσμια αγορά. Η αυξημένη παραγωγή, η οποία θα συνοδεύεται από ανάλογη αυξημένη κατανάλωση, θα συντελέσει στην ακόμη μεγαλύτερη μείωση και φθορά των φυσικών πόρων, σε περισσότερα στερεά απόβλητα και σε αυξημένες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.
Συνεπώς, ακόμα κι αν η εφαρμογή των περιβαλλοντικών τεχνολογιών υλοποιηθεί σε όλες τις χώρες του κόσμου, η ρύπανση θα εξακολουθεί να υφίσταται, αφού θα υπάρχει ο ανταγωνισμός της αγοράς και η αναπτυξιακή παράνοια. Οι ανεπτυγμένες χώρες στην προσπάθειά τους να διατηρηθούν ως κυρίαρχες οικονομίες σε διεθνές επίπεδο, θα αναγκαστούν να παράγουν εντατικότερα. Η επένδυση σε περιβαλλοντικές τεχνολογίες θα οδηγήσει σε παραγωγή και κατανάλωση προϊόντων που είναι φιλικά προς το περιβάλλον, όμως το μέγεθος, ο συντελεστής και η ένταση της οικονομικής ανάπτυξης πιθανόν να έχουν ως αποτέλεσμα την περαιτέρω καταστροφή του οικοσυστήματος.
Μήπως ο τρόπος με τον οποίο διενεργούνται όλες αυτές οι προσπάθειες για τη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της σύγχρονης παραγωγής δημιουργεί μία σύγχρονη και εναλλακτική τεχνική της εμπορίας και διαδικασίας προώθησης προϊόντων;
Μήπως οι λεγόμενες περιβαλλοντικές τεχνολογίες αποτελούν μία λύση στην επανεπένδυση κεφαλαίων, με απώτερο σκοπό την αποφυγή της στασιμότητας και την αναπαραγωγή του καπιταλιστικού συστήματος;
Μήπως τελικά η «πράσινη επανάσταση» είναι ένα τέχνασμα των μεγάλων οικονομικά κρατών, για να παγιδεύσουν τους μικρούς σε ακριβείς και μη παραγωγικές τεχνολογίες;
Είναι ποτέ δυνατόν οι πετρολαιοπαραγωγικές χώρες να μειώσουν τις εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα για χάρη των μικρών κρατών;
