Παρόλο ότι έχουμε συνηθίζει να συνδέουμε την Αρχιτεκτονική με υπέροχα σπίτια και μεγαλοπρεπή δημόσια κτίρια, ωστόσο στην πρόοδο της επιστήμης αυτής οφείλεται η παρουσία κάποιων από τα ωραιότερα γήπεδα παγκοσμίως. Εμείς επιλέξαμε να σας παρουσιάσουμε τα σημαντικότερα -ίσως- αρχιτεκτονικά δημιουργήματα στην αρένα των οποίων έχουν λάβει χώρα τα σπουδαιότερα αθλητικά γεγονότα του πλανήτη.
Allianz Arena (Μόναχο)
Η Allianz Arena βρίσκεται στο Μόναχο και σχεδιάστηκε από τους περίφημους αρχιτέκτονες, Herzog & De Meuron. Δύο ομάδες του Μονάχου, η FC Bayern Μονάχου και η TSV Μόναχο 1860 χρησιμοποιούν το στάδιο για τους εντός έδρας αγώνες τους.
Χαρακτηριστικό της Allianz Arena είναι ότι εξωτερικά φωτίζεται, ανάλογα με τη γηπεδούχο ομάδα. Έτσι, όταν αγωνίζεται η FC Bayern Μονάχου, το χρώμα του γηπέδου είναι κόκκινο, ενώ όταν αγωνίζεται η TSV Μόναχο 1860, γίνεται μπλε. Όταν πάλι, γηπεδούχος είναι η εθνική ομάδα της Γερμανίας το χρώμα είναι άσπρο.
Η συνολική χωρητικότητα του γηπέδου είναι 69.901. περιλαμβάνοντας 2.200 θέσεις business, 400 θέσεις για τον Τύπο, 106 σουίτες και 165 θέσεις για αναπηρικές πολυθρόνες. Υπάρχουν επίσης 550 τουαλέτες και 190 κάμερες παρακολούθησης. Στο στάδιο υπάρχουν επίσης οι μπουτίκ της FC Bayern Μονάχου και της TSV Μόναχο 1860, αλλά και εμπορικά stands, εστιατόρια και fast food υπάρχουν τόσο μέσα στο στάδιο, όσο και γύρω από αυτό.
Η Allianz Arena διαθέτει τέσσερεις αίθουσες αποδυτηρίων για τις ομάδες, τέσσερεις για προπονητές και δύο για διαιτητές. Υπάρχουν επίσης δύο αίθουσες προπόνησης, 110 m2 η κάθε μία.
Το γήπεδο το οποίο περιλαμβάνεται στην λίστα της UEFA με τα καλύτερα γήπεδα του κόσμου, μπορεί να φιλοξενήσει όλων των ειδών ποδοσφαιρικούς αγώνες, ακόμη και τελικούς champions league και μουντιάλ.
Με διαστάσεις 258m x 227m x 50m και χωρητικότητα 69.901 θέσεων, η κατασκευή της Allianz Arena ξεκίνησε το 2002 για να ολοκληρωθεί το 2005, κοστίζοντας συνολικά 340 εκατομμύρια ευρώ.
Το Αllianz Arena είναι κάτι περισσότερο από ένα συνηθισμένο στάδιο ποδοσφαίρου. Είναι μια μαγευτική αστική εικόνα όπου η αρχιτεκτονική και η τοποθέτησή του είναι ικανές να μετασχηματίσουν το τοπίο όπου εδρεύει. Οι ντόπιοι το έχουν αγαπήσει, αφού αποτελεί πλέον το κτίριο σύμβολο της πόλης του Μονάχου.
Η ενιαία πρόσοψη του κτιρίου μοιάζει από μακριά με φουσκωμένο γυαλί, πλησιάζοντας όμως κάποιος, καταλαβαίνει ότι πρόκειται για το πλαστικό ETFE, που μεταξύ άλλων εκπληκτικών ιδιοτήτων του, ταλαντεύεται μέσω συνεχούς πίεσης ζεστού αέρα, αυτοκαθαρίζεται μέσω μιας μεμβράνης, είναι διαφανές προσφέροντας στους θεατές θέα προς τα έξω, είναι πυρανθεκτικό, αλλά και ανθεκτικό σε βροχοπτώσεις, κακοκαιρίες και χιονοπτώσεις. Έχει μόλις 0,2 χιλιοστά πάχος και αφήνει το 95% του ήλιου να εισέλθει στο εσωτερικό του, βοηθώντας έτσι στην ανάπτυξη του γκαζόν, ενώ ταυτόχρονα είναι και ανακυκλώσιμο.
The Emirates (Λονδίνο)
Τον τίτλο του σταδίου πέμπτης γενιάς έχει κερδίσει και το νέο σπίτι της Άρσεναλ, που ονομάζεται Emirates Stadium. Με χωρητικότητα 60.000 ατόμων είναι ο αντικαταστάτης του Χάιμπουρι, και βρίσκεται στο επίκεντρο του εγχειρήματος αναγέννησης της περιοχής Χάιμπουρι και Ίσλινγκτον, στο βόρειο Λονδίνο.
Το στάδιο που εγκαινιάστηκε το 2006, ονόμασε και χρηματοδότησε με 150 εκ. ευρώ η αεροπορική εταιρεία του Ντουμπάι, «Emirates», κλείνοντας ίσως την υψηλότερη συμφωνία στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
Το Emirates Stadium αποτελεί σήμα κατατεθέν της σύγχρονης αθλητικής αρχιτεκτονικής, αλλά και μία από τις πιο προηγμένες τεχνολογικά αθλητικές εγκαταστάσεις παγκοσμίως. Το γήπεδο της Άρσεναλ περιλαμβάνει μεταξύ άλλων, σουίτες με εξαιρετική θέα στον αγωνιστικό χώρο, ενώ η οπτικοαουστική του υπεροχή το φέρνουν πάντα στις πρώτες θέσεις ανάμεσα στις προτιμήσεις των απανταχού ποδοσφαιρόφιλων.
ΟΑΚΑ (Αθήνα)
Το Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο Αθηνών «Σπύρος Λούης» (Ο.Α.Κ.Α.) βρίσκεται στο Μαρούσι, στη βορειοανατολική Αθήνα (περιοχή Καλογρέζας). Ο Ισπανός αρχιτέκτονας Σαντιάγο Καλατράβα, με αφορμή την μεγάλη επιστροφή των Ολυμπιακών Αγώνων, στη γενέτειρά τους, το 2004, επιμελήθηκε της αισθητικής αναβάθμισης του συγκροτήματος με καινοτόμες και δημιουργικές ιδέες, συμπεριλαμβανομένης της νέας στέγης του Ολυμπιακού Σταδίου, που έμεινε στην αρχιτεκτονική ιστορία ως η «Στέγη Καλατράβα».
Το ΟΑΚΑ αποτελείται συνολικά από πέντε διαφορετικές εγκαταστάσεις: Το Ολυμπιακό Στάδιο χωρητικότητας 72.000 θεατών που φιλοξένησε τις τελετές έναρξης και λήξης των Αγώνων, τα αγωνίσματα του στίβου και τον μεγάλο τελικό του ποδοσφαίρου,
το Ολυμπιακό Κλειστό Γυμναστήριο στο οποίο διεξήχθησαν η ενόργανη γυμναστική, το τραμπολίνο και οι τελικοί της καλαθοσφαίρισης, το Ολυμπιακό Κέντρο Υγρού Στίβου που φιλοξένησε τα αγωνίσματα της κολύμβησης, υδατοσφαίρισης, συγχρονισμένης κολύμβησης και καταδύσεων, το Ολυμπιακό Κέντρο Αντισφαίρισης που αποτελείται από 16 γήπεδα (το κυρίως γήπεδο 8.600 θέσεων, δυο γήπεδα για τους ημιτελικούς 4.300 θέσεων και 13 γήπεδα των 200 θέσεων), και τέλος το Ολυμπιακό Ποδηλατοδρόμιο χωρητικότητας 5.250 θεατών στο οποίο διεξήχθη η ποδηλασία πίστας.
Ο Ισπανός Αρχιτέκτονας που μελέτησε την ενοποίηση των χώρων γύρω από το ΟΑΚΑ και την κάλυψη του σταδίου με την μεγαλύτερη καλωδιακή στέγη του κόσμου ανοίγματος 250 μέτρων, έχει την εκπληκτική ικανότητα να ενσωματώνει ήδη υπάρχοντα στοιχεία των μηχανικών στην μελέτη του, με ένα δημιουργικό και καινοτόμο τρόπο, κάτι που φάνηκε και από το έργο του στο Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο Αθήνας.
Bird’s Nest (Πεκίνο)
Το Εθνικό Στάδιο του Πεκίνου, γνωστό επίσης και ως Εθνικό Στάδιο ή Φωλιά Πουλιού, ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 2008 και φιλοξένησε τα βασικά αθλήματα στίβου των Ολυμπιακών Αγώνων 2008, καθώς επίσης και τις τελετές έναρξης και λήξης.
Το έργο κατασκευής του Bird’s Nest, γύρω από το οποίο τυλίγονται 45 χιλιάδες τόνοι από ατσάλι, ανατέθηκε στους Ελβετούς αρχιτέκτονες Herzog και De Meuron, ενώ το πρωτοποριακό σχέδιο εμπνεύστηκε ο Κινέζος Ai Weiwei.
Με χωρητικότητα 80.000 θεατών, μήκος 330 μέτρων, πλάτος 220 μέτρων και ύψος 69,2 μέτρων, κόστισε συνολικά 3,13 δισεκατομμύρια γουάν (περίπου 330 εκατομμύρια ευρώ), ενώ
πήρε το παρατσούκλι bird’s nest (φωλιά πουλιού) λόγω του πρωτοποριακού του σχήματος, με τις μεγάλες ατσάλινες μπάρες να πλέκονται περίτεχνα μεταξύ τους τυλίγοντας το στάδιο.
Water Cube (Πεκίνο)
Πρόκειται για το εντυπωσιακό ολυμπιακό κολυμβητήριο που σχεδιάστηκε από τους Αυστραλούς PTW, για τη φιλοξενία των αθλημάτων υγρού στίβου των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου το 2008. Ένα κτίριο σε πολύ απλό σχήμα, ένα γιγάντιο παραλληλεπίπεδο ουσιαστικά, το οποίο, αντί για τοίχους, έχει επιφάνειες από διαφανές συνθετικό υλικό με κυψελωτά μοτίβα που παραπέμπουν στην μοριακή δομή του νερού.
Η κατασκευή του ξεκίνησε το 2003 και ολοκληρώθηκε τον Ιανουάριο του 2008. Στις εγκαταστάσεις του χωρητικότητας 17,000 θεατών (σήμερα 6,000), και κατά τη διάρκεια της Κινεζικής Ολυμπιάδας, πραγματοποιήθηκαν συνολικά 25 παγκόσμια ρεκόρ.
Με κόστος 200 εκ. Γουάν πλέον χρησιμοποιείται ως υδροπάρκο από τον περασμένο Αύγουστο όπου και επαναλειτούργησε επίσημα.
Με έναν ατσάλινο σκελετό, το Water Cube αποτελεί την μεγαλύτερη κατασκευή πλαστικού ETFE παγκοσμίως, με 100,000 m² μαξιλαριών από το ιδιαίτερο αυτό υλικό, που το πάχος τους δεν ξεπερνά τα 0.2 mm. Το ETFE είναι ένα υλικό που επιτρέπει στο φως και τη θερμότητα να εισέρχονται στο εσωτερικό του, με πολύ καλύτερες αποδόσεις από εκείνες του γυαλιού, εξοικονομώντας με αυτό τον τρόπο 30% καταναλισκόμενης ενέργειας.
Werner March Stadium (Βερολίνο)
To Werner March Stadium ή Olympiastadion (Olympic Stadium) βρίσκεται στο Βερολίνο της Γερμανίας. Βασικά υπήρξαν δύο στάδια στη συγκεκριμένη περιοχή: Η παρούσα εγκατάσταση και το Deutsches Stadion το οποίο κατασκευάστηκε το 1916 για τη φιλοξενία των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου. Και τα δύο στάδια σχεδιάστηκαν από μέλη της ίδιας οικογένειας, το πρώτο από τον Otto March και το δεύτερο από τον γιό του, Werner March, από τον οποίο και πήρε το νέο του όνομα.
Εκτός από την μεγάλη αρχιτεκτονική του σημασία, το Olympiastadion έχει πίσω του και ένα σπουδαίο ποδοσφαιρικό παρελθόν, αφού εκτός από έδρα της ομάδας Hertha BSC, χρησιμοποιήθηκε για τρία παιχνίδια του Παγκοσμίου Κυπέλου FIFA World Cup το 1974, φιλοξένησε έξι ματς, ανάμεσα στα οποία και ο τελικός του Παγκοσμίου Κυπέλου FIFA World Cup 2006 (λόγος για τον οποίο και ανακαινίστηκε), ενώ κάθε χρόνο στο γρασίδι του παίζεται ο τελικός του Γερμανικού Κυπέλλου.
