Η μάνα φύση δεν θέλει, παρά μόνο λίγα λεπτά, προκειμένου να αποδείξει γι’ ακόμη μία φορά, πως όσο κι αν αναπτυχθεί το ανθρώπινο είδος, αυτή ήταν, είναι και θα είναι αδάμαστη, τόσο… που να μπορεί να αμφισβητεί την ύπαρξή μας ανά πάσα στιγμή.
Μια τέτοια στιγμή ήταν κι εκείνη της έκρηξης του ηφαιστείου Eyjafjallajoekull στην Ισλανδία, πριν λίγες μέρες. Μπορεί να μην ξέρει κανείς πώς προφέρεται το όνομά του, αλλά ένα είναι σίγουρο, μες στην αγριότητα και την επικινδυνότητά του, μπορεί να είναι κι ωραίο.
Η έκρηξη του ηφαιστείου Eyjafjallajoekull στην Ισλανδία ήταν ένα φαινόμενο που -μεταξύ όλων των άλλων θλιβερών συνεπειών που επέφερε- ήταν, ωστόσο, εντυπωσιακό.
Η λάβα ξεχυνόταν από τα σπλάχνα της γης με μια αδιάκοπη βουή, ενώ οι αστραπές χάραζαν εντυπωσιακά τα σκοτεινά σύννεφα πάνω από τον πυρακτωμένο κρατήρα.
Για πρώτη φορά η στάχτη απλώθηκε σε τόσο μεγάλη έκταση από την έκρηξη ηφαιστείου, και για πρώτη φορά καθήλωσε στο έδαφος τόσα αεροπλάνα. Ερευνητές από το Νέο Μεξικό προσπαθούν να ερμηνεύσουν το φαινόμενο των αστραπών, το οποίο, ωστόσο, δεν έχουν μέχρι στιγμής καταφέρει.
