Σοβαρά φαίνεται να τρίζουν τα θεμέλια του κυπριακού κατασκευαστικού τομέα, και της αγορά ακινήτων γενικότερα, αφού τα τελευταία δύο χρόνια, η οικονομική κρίση που έδειξε τα δόντια της σχεδόν παντού, στο χώρο των κατασκευών ήταν αμείλικτη.
Η μειωμένη αγοραστική δύναμη του Κύπριου καταναλωτή, σε συνδυασμό και με το άτονο ενδιαφέρον Βρετανών να αγοράσουν διαμερίσματα και εξοχικά στο νησί μας, οδήγησε τις πωλήσεις σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα, εκτοξεύοντας την ίδια στιγμή την ανεργία στα ύψη.
Το φαινόμενο είναι παγκύπριο, ωστόσο Λεμεσός και Λευκωσία φαίνεται να διανύουν αυτές τις δύσκολες εποχές με τις λιγότερες απώλειες, σε σχέση με Λάρνακα, Αμμόχωστο -και κυρίως Πάφο που τα χτυπήματα της κρίσης ήταν ανελέητα.
Σημαντικός παράγοντας, τον οποίο όλοι σημειώνουν ως ανασταλτικό στην ανάπτυξη της αγορά ακινήτων, φαίνεται να είναι η γραφειοκρατία και οι χρονοβόρες και πολύπλοκες διαδικασίες στις οποίες εμμένει η κρατική μηχανή, κάτι που στερεί και από την ίδια την πολιτεία, σημαντικά έσοδα, ικανά να δώσουν ώθηση και σε άλλους τομείς.
Μια άλλη βασική πτυχή του προβλήματος, είναι η πολιτική που ακολουθούν τα τελευταία χρόνια, ένεκα κρίσης, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τα οποία έχουν σφίξει για τα καλά το ζωνάρι σε σχέση με την παροχή δανείων σε ιδιώτες και επιχειρήσεις, εγκλωβίζοντας κάθε προσπάθεια ανάπτυξης νέων έργων.
Εν κατακλείδι θα λέγαμε πως εδώ και καιρό έχει έρθει η ώρα για περισυλλογή και προβληματισμό από κάθε εμπλεκόμενο φορέα, δημόσιο ή μη, αλλά και η ώρα των γενναίων αποφάσεων εκ μέρους της κυβέρνησης, προκειμένου ο χώρος της αγοράς ακινήτων, που τόσα πρόσφερε μέχρι στιγμής στην κυπριακή οικονομία γενικότερα, να αρχίσει σιγά, σιγά να ανακάμπτει…
