Τα υβριδικά συστήματα είναι συστήματα που χρησιμοποιούν περισσότερες από μία, μορφές ενέργειας. Υπό αυτή την έννοια λοιπόν, τα περισσότερα μεγάλης κλίμακας, εθνικά ηλεκτρικά συστήματα, όπως και αυτό της Ελλάδας, είναι υβριδικά, καθώς χρησιμοποιούν (για την Ελλάδα λόγου χάρη) πετρέλαιο, άνθρακα, υδροηλεκτρική ενέργεια, αιολική ενέργεια και, τελευταία, φυσικό αέριο.

Τα συστήματα μεγάλης κλίμακας όμως, είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο, ενώ σχεδόν πότε δεν θα αναφερθούν ως υβριδικά, καθώς ο όρος έχει «καταληφθεί» τελευταία, μόνο από τα συστήματα που χρησιμοποιούν ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Το πλεονέκτημα των υβριδικών συστημάτων είναι ότι όταν υστερεί η μία πηγή ενέργειας, συνήθως πλεονεκτεί η άλλη. Και αναφερόμαστε στο συνηθισμένο συνδυασμό, ανεμογεννήτριας και φωτοβολταϊκών στοιχείων, ενώ αρκετά δημοφιλής είναι κι ο συνδυασμός ηλιακού θερμικού συλλέκτη, με καυστήρα πετρελαίου ή βιομάζας.

Ο συνδυασμός ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών χρησιμοποιείται αρκετά συχνά σε απομονωμένες κατοικίες και οικισμούς, οπού η πρόσβαση στο κεντρικό δίκτυο είναι αρκετά δαπανηρή, ή ακόμα και αδύνατη. Συνήθως στο σύστημα προστίθεται για μεγαλύτερη αξιοπιστία, και μια ηλεκτρογεννήτρια με συμβατικά καύσιμα, ενώ η χρήση των μπαταριών (ή κυψελών καυσίμου με υδρογόνο) είναι σχεδόν απαραίτητη, σαν η ευκολότερη και απλούστερη λύση παροχής σταθερής τάσης, και εφεδρείας.

Όταν απαιτείται η κάλυψη μεγαλύτερων αναγκών, όπως ενός νησιού, και βρίσκεται σε περιοχή όπου η γεωγραφία δίνει τη δυνατότητα να κατασκευαστεί κάποιο φράγμα, τότε αντί για μπαταρίες, χρησιμοποιείται υδροστατικό σύστημα αποθήκευσης ενέργειας.

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Έχετε κάτι να πείτε;